„Zielone Karpaty”
Przed wprowadzeniem tej tematyki do Sejmu w 2002 roku, w latach 1999-2001, nad programem Zielone Karpaty pracował zespół kierowany przez panią Marię Suchy, ówczesną Wojewódzką Inspektor Ochrony Środowiska, który opracował na prośbę Marka Kuchcińskiego (wówczas wicewojewody podkarpackiego) w 1999 roku kilka mapek charakteryzujących polski obszar Zielonych Karpat, w tym: istniejące i potencjale uzdrowiska oraz zabytki architektury drewnianej. Praca bardzo inspirująca.
Program Zielone Karpaty oraz Memorandum, które - Marek Kuchciński wraz grupą posłów ponad 20 lat temu - formuował i próbował wdrożyć w życie na poziomie parlamentarnym i współpracy transgranicznej.
To były czasy bardzo dobrej współpracy z dyr BPN Wojomirem Wojciechowskim i jego przyjaciółmi z Ukrainy (m.in. prof. Stefanem Stojko) oraz Słowacji. w tamtych czasach kilka razy organizowane były w Bieszczadach posiedzenia komisji sejmowych, także międzynarodowe.
Inna, ważna w tamtym czasie - czyli na przełomie XX i XXI wieku, grupa uczonych, dzięki której Zielone Karpaty ruszyły i dzisiaj stały się Europą Karpat, to byli uczeni związani z prof. Jerzym Pióreckim, m.in: Kiszka, Zarzycki, Kotlarczyk, Wnuk oraz ówcześni współpracownicy sejmowej Komisji Środowiska, dzięki którym w ogóle zaczęto poważnie działać na rzecz Zielonych Karpat.